حوالی عید، خیلی از خانم‌ها برای مومک» انداختن، از سالن های اپیلاسیون وقت می‌گیرند ولی آیا موم انداختن هیچ خطری برای پوست ندارد؟ …
موم انداختن، روشی موقت برای برداشتن موهاست که سبب کندن موها از ریشه می‌شود. موهای جدید بعد از گذشت ۲ تا ۸ هفته شروع به رویش مجدد می‌کنند. اگر از موم انداختن برای چند سال متمادی استفاده شود موهای ضخیم به تدریج نازک‌تر شده و تراکم‌شان کمتر می‌شود.
بهترین روش برای موم انداختن چیست؟
موم انداختن در اپیلاسیون به این صورت انجام می‌شود که یک لایه نازک از موم گرم روی پوست مالیده شده و سپس یک پارچه، کاغذ یا زرورق روی آن قرار می‌گیرد و بعد از مالش در جهت خلاف رویش موها از سطح پوست برداشته می‌شود. به این روش استریپ ‌واکس» گفته می‌شود و در مقابلش هارد واکس» وجود دارد که در این روش از لایه ضخیم‌تری از موم استفاده می‌شود (نه از پارچه) و برای افرادی که پوست حساسی دارند مناسب‌تر است.
در اپیلاسیون بهتر است موهای کدام بخش‌های بدن را موم بیندازیم؟
مناطق شایعی هست که موم انداختن در سالن های اپیلاسیون برای آنها انجام می‌شود: اندام فوقانی، زیربغل، کشاله‌ران، اندام تحتانی، تنه‌ و ناحیه تناسلی.توصیه می‌شود موم انداختن در مناطق زیربغل، کشاله‌ران و ناحیه تناسلی به دلیل اینکه موهای ضخیم و پرپشتی دارند به دلیل عوارض احتمالی بعدی و تحریک غدد لنفاوی منطقه‌ای، استفاده نشود. در داخل گوش، داخل بینی، مژه، پلک، ناحیه تناسلی آقایان و نوک نیز نباید از موم استفاده شود. جدیدا انواع خاصی از موم برای اپیلاسیون به بازار آمده که می‌توان از آن دسته به موم جلبک دریایی اشاره نمود که اگر چه پایه دریایی دارد ولی به هر حال عوارضی مشابه با روش مرسوم موم انداختن و احتمال انتقال عوامل بیماری‌زای جلبکی دارد.
و چه عوارضی دارد؟
درد، سوختگی با موم داغ، حساسیت تماسی با موم یا پارچه، انتقال عوامل بیماری‌زا، فولیکولیت و سودوفولیکولیت، خون‌ریزی و کبودی، کهیر، پارگی پوست، برآمدگی‌های قرمز در سطح پوست، فرو رفتن موها به داخل پوست و تغییررنگ قهوه‌ای در محل رویش موها.
و چطور عوارضش را کم کنیم؟
قبل از انجام کار به جهت رویش موها توجه کنید تا احتمال فرو رفتن موبه داخل پوست و التهاب و چرکی شدن (فولیکولیت) به حداقل برسد. گاهی به دنبال این فولیکولیت‌ها فرد موهای فرورفته را دستکاری کرده و سعی در بیرون آوردن آنها می‌کند که همین امر به التهاب بیشتر منجر شده و درنهایت قهوه‌ای شدن محل که ممکن است برای مدت‌های طولانی باقی بماند، ایجاد می‌شود. در سالن اپیلاسیون حتما حرارت موم قبل از تماس با بدن باید کنترل شود. احتمال حساسیت به پارچه، کاغذ و خود موم ممکن است وجود داشته باشد که به‌صورت قرمزی، خارش، تورم و حتی ایجاد تاول می‌تواند بروز کند.
استفاده از موم و کاردک و وسایل مشترک در سالن اپیلاسیون ضرری ندارد؟
چرا؛ مکررا دیده شده است که زگیل خصوصا در ناحیه تناسلی به دلیل استفاده از کاردک، موم یا ظرف مشترک انتقال پیدا می‌کند. ویروسی نیز وجود دارد که می‌تواند در اثر وسایل مشترک منتقل گردد. انتقال قارچ‌های سطحی پوست، عفونت‌های باکتریال و هپاتیت‌های ویروسی و ایدز نیز امکان‌پذیر است. پس حتما باید توجه شود در سالن اپیلاسیون از ظرف‌های یک‌بار مصرف، موم جدا و کاردک و پارچه مجزا برای هر فرد استفاده شود. بهتر است در مناطقی که موهای ضخیم و پوست حساس دارند (ناحیه تناسلی و زیربغل)به جای پارچه یا زرورق و کاغذ از پدهای مخصوص استفاده شود. پارچه‌های مصرفی بهتر است از انواع هیپوآلرژیک باشند و جنس خشن نداشته باشند.
و چه کسانی نباید از مومک برای اپیلاسیون استفاده کنند؟
کسانی که تحت درمان با داروهای لایه‌برداری مثل ترتینوئین و ایزوترتینوئین هستند به دلیل اینکه پوست‌شان راحت‌تر دچار پارگی و شکنندگی می‌شود، بهتر است از موم انداختن استفاده نکنند و مخصوصا از موم انداختن در مناطق مبتلا به زگیل، مولوسکوم، عفونت‌های قارچی و باکتریال، خال یا پوست تحریک شده، شکاف‌دار و آفتاب سوخته اجتناب نمایند.
موم؛ انواع و اقسام
موم گرم
استفاده از موم گرم» شایع‌ترین روش مورد استفاده در اپیلاسیون است. این موم بلافاصله بعد از استعمال در سطح پوست با پارچه برداشته می‌شود و از رزین، موم پارافین، شربت گلوکز و عسل ساخته می‌شود. این روش سریع بوده و برای مناطق وسیعی در یک مرتبه استفاده می‌شود و روش مناسبی برای انواع موهای ظریف و خشن است و می‌تواند موهایی با ریشه‌های محکم و عمیق را برداشت نماید. رویش مجدد موها به صورت ظریف‌تر رخ می‌دهد. از مضرات این روش می‌توان به باقی ماندن موم در سطح بدن، حساسیت پوستی بیشتر و فرو رفتن مو به داخل پوست اشاره نمود.
موم داغ
این روش، قدیمی‌تر است و امروزه کمتر استفاده می‌شود. در این روش موم در سطح پوست سرد می‌شود و سپس برداشته می‌شود. این روش بهتر از روش قبلی سبب به دام انداختن موها در اپیلاسیون می‌شود و برای مناطق کوچک با موهای ضخیم مناسب‌تر است.
موم سرد
در این روش، موم به طور آماده روی صفحات پارچه‌ای یا کاغذی قرار می‌گیرد. برخی از پزشکان، موم انداختن را در افراد دیابتیک، مبتلایان به وریدهای واریسی یا آنهایی که گردش خون محیطی ضعیفی دارند، توصیه نمی‌کنند؛ زیرا در این افراد احتمال عفونت بیشتر است.

1-  تراشیدن :
 این روش سریع ، ساده و بدون درد است. بسیاری از خانم ها از این روش برای پاها و زیر بغل استفاده می کنند. این روش برای صورت نیز کاربرد دارد ولی خانم ها ترجیح می دهند این راه را برای صورت به کار نگیرند ، زیرا در آنها تداعی مردانه بودن می کند.
توجه: تصور اضافه شدن رشد موها و ضخیم شدن آنها به دنبال تراشیدن امری واهی و بی اساس است؛ قسمت بالایی مو که از سطح پوست بیرون آمده است هیچگونه ماده ی زنده ای ندارد و تنها از ماده کراتین ماده ساخته شده است و به همین علت بریدن یا تراشیدن نمی تواند سبب زبرتر ، ضخیم تر یا تیره تر شدن آن شود. این اشتباه شاید ناشی از آن باشد که موهای کوتاه بعد از تراشیدن حالت سیخ سیخ دارد ، تا حدودی نسبت به طول خود ضخیم بوده و انتهای آن بریده است. با طویل تر شدن این موها حالت تیغ مانند آن از بین می رود.
2- موم، موچین و بند انداختن :
 این ها در گروه روش هایی هستند که مو را از ریشه در می آورند. کندن مداوم می تواند به ریشه ی مو آسیب هایی وارد سازد اما در اکثر موارد این کار هیچ تأثیر سویی بر ریشه مو ندارد . این مسئله در مورد ابروها صادق نیست و از بین بردن ابروها به هر شکل بخصوص با این روش ها می تواند با رشد بسیار دیر هنگام یا حتی عدم رشد دوباره ابروها همراه باشد. بنابراین باید از کندن غیرضروری و نامناسب ابروها اجتناب شود.
3 - کرم های موبر:
این کرم ها را معمولاً باید به مدت ده دقیقه بر روی موضع قرار داد و سپس موها را مالش داد و بعد از آن شست. به این ترتیب موهای اضافی از بین می روند. شیك پوشان . كام  اما اگر پوست شما حساس باشد و در اثر مصرف این کرم ها دچار سرخی و التهاب یا خارش شود، نباید از آنها استفاده کنید.
4 - سوزاندن یا الکترولیز :
در این روش ریشه مو را به وسیله جریان ضعیف الکتریسیته می سوزانند. اگر تعداد موهای زائد صورت اندک و پراکنده باشد، بهترین راه درمان آن، سوزاندن است. این عمل باید توسط فردی مجرب انجام شود تا ریشه مو کاملاً سوزانده شود و از رشد مجدد آن جلوگیری به عمل آید. ممکن است برای سوزاندن تمام این موهای زائد نیاز به چند جلسه مراجعه باشد. روش کار به این شکل است که سوزن مخصوصی درون فولیکول مو قرار می گیرد و تا ریشه مو پایین می رود . سپس با برقراری جریان الکتریسیته ( که ممکن است مستقیم یا متناوب باشد ) ریشه مو سوزانده می شود و برای همیشه از بین می رود.

اپیلاسیون یکی از راههای از بین بردن موهای زائد و ناخواسته می باشد. در این روش موهای زائد از ریشه کنده میشوند.
مومک داغ :
اپیلاسیون با استفاده از موم داغ رایج ترین روش از بین بردن موهای زائد در بین مردم می باشد. در سالن اپیلاسیون ابتدا موم را روی حرارت قرار داده تا به حالت مایع درآید سپس متخصص اپیلاسیون  بوسیله یک کارتک روی پوست در جهت رویش موی بدن می مالد . بعد با استفاده از یک تکه پارچه یا نوار گاز استریل موها و موم را در جهت رشد مو از روی پوست پاک کنید . این کار بهداشتی است چرا که وسایل و مواد آن بهداشتی می باشد.
موها بین 4-6 هفته بعد دوباره خواهند رویید. فقط باید قبل از اپیلاسیون و مومک انداختن حتما از لوسیون ها و یا کرمهای سفت کننده و تقویت کننده برای پر کردن منافذ خالی شده بر روی پوست استفاده کنید.
این روش برای اپبلاسیون پاها، خطوط لباس شنا –مایو، زیر بغل ها و بازوها مناسب می باشد.
مومک سرد :
موم سرد بر روی نوارهای از پیش آماده مالیده شده اند که می توانند هنگام اپیلاسیون مستقیما بر روی پوست چسبانده شوند. مو به موم سرد روی نوار می چسبد و با یک حرکت سریع از روی پوست جدا می شود. موم سرد به عنوان موم فارسی Persian Waxing نیز شناخته شده است. این کار در منزل توسط اکثر مردم انجام می شود

وقتی قرار است یک آرایشگاه و یا سالن اپیلاسیون را برای آرایش و زیبایی انتخاب کنیم، چه معیارهایی در ذهنمان برای این انتخاب وجود دارند؟ جایی که در آن بتوان مدل‌ها و امکانات آرایشی روز را پیدا کرد؛ جایی که به منزل یا محل کارمان نزدیک باشد؛ جایی که قیمت خدماتش مناسب و نازل باشد؛ جایی که از سال‌ها قبل می‌شناسیم؛ جایی که.
آیا معیاری مثل اهمیت به وضعیت بهداشت و رعایت استانداردهای بهداشتی در یک آرایشگاه و سالن اپیلاسیون هم در انتخاب ما تأثیری دارد؟ اگر تأثیر دارد، از طریق چه نشانه‌هایی می‌توانیم به آن پی ‌ببریم؟
در سال‌های اخیر با توجه به اطلاع‌رسانی و تبلیغات رسانه‌ها، اطلاعات ما در مورد بیماری‌هایی که ممکن است در محیطی مثل آرایشگاه منتقل شوند، کمی بیشتر از قبل شده است. البته هنوز خیلی از ما بسیاری از این حرف‌ها را باور نداریم و در انتخاب‌هایمان دقت لازم را نمی‌کنیم.
بیماری‌های پوست و مو، عفونی و تنفسی از جمله شایع‌ترین بیماری‌هایی هستند که ممکن است در یک آرایشگاه به مشتری یا آرایشگر منتقل شوند. ابتلا به این بیماری‌ها آن‌قدر خطرناک و عذاب‌آور هستند که آدم را مجبور کند برای زیباشدن دقت، زمان و هزینه بیشتری صرف کند.
فقط از وسایل خودم استفاده می‌کنم:
اولین چیزی که معمولاً نظر فرد را در برخورد با یک مکان جلب می‌کند، ظاهر آن است. برای یک سالن آرایش و یا اپیلاسیون، مهم‌تر از شیک و مجهز بودن، رعایت نظافت آن است که باعث می‌شود مشتری با خیال راحت‌تری خود را به دست آنها بسپارد و این اصول شامل بنای سالن، وسایل مورد استفاده و افرادی است که در آن‌جا کار می‌کنند.
در یک نگاه، آرایشگاه و یا سالن اپیلاسیون مورد تأیید اداره بهداشت را می‌توان این‌طور توصیف کرد: یک سالن که برای هر کدام از خدماتی که به مشتریان ارایه می‌دهد فضایی هرچند کوچک اما جداگانه و مستقل دارد. هر کدام از آرایشگران روپوش و وسایل مخصوص خودشان و مشتری‌هایشان (حوله، پیشبند، قیچی، شانه، موچین و .) را دارند. روی هر میز آرایش یک ظرف شیشه‌ای محتوی آب و الکل برای ضد عفونی کردن ابزار کار و روی میز وسط یک دستگاه اتوکلاو برای استریل کردن آن‌ها وجود دارد (که معمولاً هر آرایشگر هفته‌ای یک‌بار برای استریل کردن وسایلش از آن استفاده می‌کند).
اپیلاسیون:
 وسایل و مواد مورد استفاده در اپیلاسیون شامل موم، زرورق یا پارچه نخی سفید، پودر بچه، دستگاهی برای گرم کردن موم و قاشقک مخصوص برای گذاشتن موم روی سطح پوست است. برای گرم کردن موم می‌توان از روش‌های زیادی استفاده کرد اما بهترین روش استفاده از دستگاه مخصوصی است که در آن درجه حرارت مشخصی برای موم در نظر گرفته شده است و خطر بیش از حد گرم شدن آن و در نتیجه سوختن پوست وجود ندارد. این دستگاه‌ها با ظرفیت‌های یک‌نفره و چندنفره موجود است. ما برای این‌که مشتری‌هایمان مطمئن باشند مومی که برای آن‌ها استفاده می‌شود فقط یک بار و برای آن‌ها گرم شده است، از دستگاهی با ظرفیت یک نفر استفاده می‌کنیم و پس از هر مشتری ظرفش را می‌شوییم و به جای پارچه هم از زرورق استفاده می‌کنیم. برای گذاشتن موم روی سطح پوست افراد هم از قاشقک‌های یک‌بار مصرف استفاده می‌شود.
پیلینگ:
روشی است برای پاک‌سازی پوست از جوش‌های سرسیاه با استفاده از دستگاه بخار که این روش از نظر پزشکان تأیید شده نیست، چون باعث می‌شود منافذ پوست باز شوند و به پوست آسیب برسد. ضمن این‌که اگر وسایل دستگاه آلوده باشند، فرد را به اگزما و بیماری‌ها و حساسیت‌های پوستی مبتلا می‌کنند. به جای پیلینگ می‌توان از ماسک‌های گیاهی که هم پوست را پاک‌سازی می‌کنند و هم باعث شادابی و برطرف شدن چروک‌های آن می‌شوند بهره برد.
کاشت ناخن مصنوعی:
به همان اندازه که ممکن است باعث زیبایی انگشت‌ها شود، می‌تواند ناخن‌های فرد را از قیافه بیندازد. اگر قبل از کاشت ناخن از مواد ضد قارچ استفاده نشود و هوای زیر ناخن مصنوعی را خوب نگیرند، فضایی بین ناخن فرد و ناخن مصنوعی خالی می‌ماند و این فضا در اثر تماس با آب می‌تواند مرکز تجمع قارچ و میکروب شود. ضمن این‌که ماندن طولانی‌مدت لاک و ناخن مصنوعی روی ناخن باعث می‌شود هوا به ناخن نرسد و هاله زردرنگی روی ناخن ایجاد شود.
کسانی که از ناخن مصنوعی استفاده می‌کنند معمولاً با مشکل جدا کردن آن مواجه هستند، مقدم به این افراد توصیه می‌کند به جای استفاده از سوهان ناخن، آب جوش یا چاقو، چند دقیقه‌ای ناخن‌هایشان را در نرم‌کننده موی سر و پس از آن در استون بگذارند و پس از آن شاهد راحت جدا شدن ناخن‌های مصنوعی از ناخن‌های طبیعی‌شان باشند.
نظافت سالن:
در آرایشگاه ها و سالن های اپیلاسیون بعد از رفتن آخرین مشتری ها ماشین‌های لباسشویی و خشک‌کن برای شستن و خشک کردن حوله‌ها، پیشبندها و روپوش کارکنان روشن و نظافت کلی سالن آغاز می‌شود. میزهای کار، کف سالن، سرویس‌های بهداشتی، سرشورها، اتاق اپیلاسیون و . هم در این نظافت کلی، تمیز می‌شوند. البته سرویس‌های بهداشتی و سرشورها در طول روز هم بارها شسته می‌شوند.
شنبه‌های هر هفته هم پیش از ورود اولین مشتری‌ها کل وسایل و تجهیزات سالن به گوشه‌ای منتقل و سالن کاملاً تمیز و شسته می‌شود.
هر 3ماه یک‌بار هم کف سالن با مواد مخصوص، ضد عفونی می‌شود و سالی چهار بار هم کل سالن سم‌پاشی می‌شود، چون محیط آرایشگاه مرطوب است و به دلیل استفاده از مواد شیرینی مثل موم، حتی با رعایت تمام اصول بهداشتی هم ممکن است مورد حمله سوسک، موش، پشه و دیگر ات موذی قرار گیرد.
زباله‌های سالن در یک سطل بزرگ جمع می‌شوند و وقتی تا نیمه‌های سطل پر شد، در کیسه را گره بزنند و زباله‌ها را به گوشه‌ای منتقل کنند تا عصر که کل آن‌ها به بیرون منتقل می‌شوند. اگر بخواهیم بگذاریم سطل پر شود، هم جا‌به‌جایی‌اش سخت می‌شود و ممکن است موقع جابه‌جایی آشغال‌ها روی زمین بریزند و هم در مدت زمانی که باید صبر کنیم تا سطل پر شود، بوی بد و آلودگی زباله‌های قبلی فضای سالن را پر می‌کند.
کادر هم موظفند هر روز دوش بگیرند و روپوش سفید بپوشند و در صورت ابتلا به بیماری‌های واگیرداری مثل سرماخوردگی و . باید سه روز استراحت کنند یا با ماسک به محل کارشان بیایند.
آرایشگران بدانند:
خطراتی که ممکن است یک آرایشگر را تهدید کند، کمتر از خطرات تهدیدکننده مشتریان نیست. یکی از معیارهای انتخاب آرایشگر داشتن کارت بهداشت استدر این صورت آن شخص یک دوره یک هفته‌ای آموزش بهداشت را گذرانده و حداقل اطلاعات را در مورد بهداشت فردی و محیط دارد.